Πως τα ’φερε έτσι η ζωή και ξενικοί βρεθήκαν,
να κατοικούν στον τόπο σου, αυτοί που δεν νοιαστήκαν
μηδέ για τους προγόνους σου, ούτε για ιστορία,
μόνο να καρπωθούν πολλά με υστεροβουλία.
-
Ξένος εσύ στον τόπο σου, σε διώχνουν απ’ το σπίτι,
εσένα που ’χτιζες φωλιά πάντα σαν τον σπουργίτη,
καθημερνά νοιώθεις διωγμό από νεοφερμένους
και μοιάζεις σαν παρείσακτος από τους βολεμένους.
-
Θ μείνουν έτσι όλα αυτά; Ή θα γενεί το θαύμα;
Να γίνουν όλα μια γροθιά, γενιά, έθιμα αντάμα
και να παλέψουν τον οχτρό που δόλια αμολιέται
να κυριέψει ότι μπορεί και διόλου δεν κρατιέται.
-
Αν τα ριζά είναι βαθιά και λίγη δροσιά βρούνε,
υπάρχει ελπίδα, φυλλωσιά πάλι να ξαναδούνε
τα βουρκωμένα μάτια μας στον τόπο που μας γέννα
κι αφέντες να ’μαστε ξανά όπως το είκοσι ένα.
-
Τήνος 29 Αυγούστου 2024 - Νίκος Φώσκολος Καναλέτος