Να ζήσουμε αξιοπρεπώς σαν άνθρωποι

Άραγε θα μπορέσουμε να ζήσουμε στο σπίτι μας αξιοπρεπώς σαν άνθρωποι;

Θα μπορούμε να μπαίνουμε από την πόρτα μας στο σπίτι;

Θα μπορούμε να κοιμόμαστε τις νύχτες χωρίς κουβεντολόι και κακαρίσματα νεαρών και νεανίδων; Τηρούνται οι ώρες ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ; Εφαρμόζονται οι νόμοι και οι κανόνες από τους αρμόδιους; Ο Δήμος ελέγχει ουσιαστικά τις όποιες ΑΔΕΙΕΣ δίνει στα καταστήματα, τα οποία απλώνονται κατά βούληση σε όσο χώρο μπορούν, αλληλοδανιζόμενοι χώρους γειτόνων;

Να πάψει επί τέλους η γειτονιά μας να γίνεται αποθηκευτικός χώρος με το ακατάστατο πάρκινγκ, τη συγκέντρωση ακαθάρτων κάθε είδους, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν πελάτες καταστήματα καφέ, φαγητού και ποτού.

Η πεζοδρόμηση και η κατάλληλη σήμανση θα βελτιώσει την κατάσταση.

Η ασέβεια, ο ωχαδερφισμός, η ακαταστασία και η κονόμα καταπατούν τα δικαιώματα των γηγενών κατοίκων εδώ και χρόνια, τα οποία επιδεινώνονται επειδή δεν διορθώνονται.

Η υπομονή τελείωσε. Οι υπεύθυνοι ας δράσουν, πριν να είναι πολύ αργά.

Κατερίνα Αλβέρτη